bawić się czymś

См. также в других словарях:

• bawić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} robić coś dla przyjemności, rozrywki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci bawią się na plaży. Czy ty przy tym komputerze się bawisz, czy pracujesz? {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bawić — ndk VIa, bawićwię, bawićwisz, baw, bawićwił, bawićwiony 1. «zajmować kogoś dostarczając mu rozrywki, uprzyjemniać komuś czas, zabawiać» Bawić dzieci. Bawić gości opowiadaniem dowcipów. Bawić kogoś rozmową. 2. «wprawiać w zadowolenie, w dobry… …   Słownik języka polskiego

• paćkać się — I – upaćkać się {{/stl 13}}{{stl 7}} brudzić samego siebie czymś gęstym, mazistym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłopcy paćkali się w błocie. Dziecko upaćkało się lodami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}paćkać się II {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chlapać się — I – chlapnąć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chlapać, obryzgiwać czymś siebie – swoje ubranie, ciało : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chlapać się wodą z miednicy. Chlapnąć się wapnem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zabawiać się — I – zabawić się {{/stl 13}}{{stl 7}} bawić się przez jakiś czas; spędzać pewien czas na bawieniu się, rozrywce itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabawiać się wesoło. Chodź, pójdziemy się zabawić. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ścigać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} (zwykle o dzieciach) ścigać kogoś i być przez niego ściganym; bawić się, biegając; robić wyścigi, gonić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłopcy ścigali się na rowerach. Ścigali się, kto …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• świat — m IV, D. a, C. u, Ms. świecie; lm M. y 1. «kula ziemska, Ziemia jako miejsce bytowania człowieka wraz ze wszystkim, co na niej istnieje; warunki tego bytowania, życie na Ziemi z wszelkimi jego przejawami» Życie na świecie. Podróżować, wędrować po …   Słownik języka polskiego

• koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… …   Słownik języka polskiego

• grać — 1. pot. Co jest grane? «o co chodzi?, co się dzieje?»: – Co jest grane? – pytam bardziej przez uprzejmość niż z zainteresowania. M. Bukowski, Wysłannik. 2. Grać, bawić się (z kimś) w kotka i myszkę, w ciuciubabkę «zwodzić kogoś, postępować… …   Słownik frazeologiczny

• nie ma — nie było, nie będzie forma nieosobowa zaprzeczona czasownika być 1. «w połączeniu z rzeczownikami (lub odpowiednikami rzeczowników) zwykle w dopełniaczu tworzy zwroty oznaczające nieistnienie, brak czegoś, nieznajdowanie się w określonym miejscu …   Słownik języka polskiego

• uderzyć — 1. Coś uderzyło komuś do głowy «ktoś stał się zarozumiały, zbyt pewny siebie i okazuje innym swoją wyższość»: Uwielbiam słuchać zwierzeń gwiazdorów show biznesu. Najczęściej sława uderza im do głowy. Cosm 4/1999. 2. Coś uderza (kogoś) czymś «coś… …   Słownik frazeologiczny